Buz tutan kalbin beyazında
Artık yıl dönümünün
Kumru kanadından düşen
Hatırasını yazma telaşı sarmış şairin gönlünü
Artık yıl arefesinde tarihe ihtilal bırakan ayrılıklar
Nice döngüsünde
Geçen dördün
Artık yıl arefesinde
Başka bir günün
Aşkın destanını yazmaya başladılar
Artık yıl arefesi
Döngüsünde yeni bir dördün
Zeytin yeşili buğusundan uzatıp ellerini
Bir dağ gelinciği hatırasına saklandılar
Bir artık yıl arefesinde
Sessizce kapıya gelen
Yılların günahından usulca sıyrılmak isteyen
Kırık bir af dileğiyle
Gönlünü hafifleten
Bir şubat ayazında Kök saldılar
Takvimlerden silinmek istediler
Cemrenin ikincisi düşmeden suya
Gözyaşlarının düşeceğini semaya
Bilemediler
Bir artık yıl arefesine kala iki
İhanetin yükünü sevdaya yüklediler
Sessizliğin demir atan gemisini
Yalnızlık limanında terkettiler
Bir artık yıl hatırasını kırık
Sarı sayfalarda kuru çiçeklere gömdüler
Aşkı ve umudu sessizliğe gömüp
Bütün artık yıllardan ümidi kestiler
Buz tutan kalbin
Dört senede bir gelen bahar döngüsüne
Maalesef bu kez yetişemediler
Zehra Azize
Cizlavet Kültür ve Sanat Platformu 
Bir Cevap Yazın