Annesinin ikinci gelişi idi görüşmeye. O günlerde açık görüş yasak değildi hem de korona salgını gündemde yoktu. Zülal Hanım ilk günlerin şokunu atmıştı artık. Görüşme yerine gelince sarıldılar, duygulandılar. Aradan geçen aylar Zülal Hanım’ın neden içerde olduğuna dair bir ip ucu vermemişti. Konuşmalar arasında bu konu gündeme gelince Zülal Hanım annesine:
-Anne biliyor musun beni neden çıkarmıyorlar?
-Neden kızım bilmiyorum.
-Anne, benden isim istiyorlar.
-İsim mi istiyorlar? Sakın ha! Kimin ismini ne için vereceksin? Öyle bir şey aklına bile gelmesin. İsim verip çıkmaktansa yat içerde.
Zülal Hanım iki yıla yakın kaldı içerde bu olaydan sonra. İçerde kaldığı sürede koğuş arkadaşlarına moral anne oldu. Koğuş onun gayretleri ile ciddi bir düzen ve güzel bir huzur içinde idi. Sırası gelip dışarı çıktıktan sonra bir şekilde eşinin olduğu coğrafyaya doğru çıktı yola.
Gözleri ve elleri çok uyumlu çalışıyordu Zülal Hanım’ın. İlk günler yeni evini tanzim etmekle geçti. İçerde geçirdiği günler, ona daha sağlam bir irade ve sürekli bir azim duygusu kazandırmıştı. Eşinin hayata karşı kırılgan duygularını dahi tamir etmek ona düşmüştü. İnsanlarla irtibat ve paylaşım onun karakteri olmuştu. Günler sonra yakınlarda küçük bir şehre yeni taşınan bir aileyi ziyarete gittiklerinde Zülal Hanım evde yapılacak işler olduğunu gördü. Ayaklarındaki ağrılara rağmen yerinde durmadı. Koltuk değnekleri ile yavaşça yürüyerek eve bir göz attı. Sonra elindeki bastonla odanın birinde ölçüm yaptı. Dolap ile yatağın küçük bir değişiklikle yerli yerine geleceğini hesapladı. Eşi elinde metre ile ölçüm yapmak isterken Zülal Hanım:
-Bırak Bey, ben ölçtüm onu.
Birkaç dakika sonra yerleştirme işi bitmişti. Baston ölçümü santimine kadar uymuş ve oda gerçekten olması gereken düzene kavuşmuştu. Ev sahibi Emre Bey, duramadı ve:
-Zülal Abla, ben yeni bir ölçü birimi keşfettim, dedi gülerek. Zülal Hanım biraz da şaşırmış halde:
-Nedir o? diye sordu.
Emre Bey, kendinden emin bir şekilde:
-Baston ve baston kare. Odanın boyu üç baston geldi ve oda toplam 6 baston kare.
Zülal Hanım gülümsedi ve:
-Elimden geleni yapmazsam rahatsız oluyorum, dedi.
Emin Osman Uygur
Cizlavet Kültür ve Sanat Platformu 
Yüreğinize sağlık:)
BeğenBeğen