Zindanların Cennet Kokuları 4
Evlad kokusu, Cennet kokusudur. Evlad dünyada nur, ahrette sürurdur.” (Câmiü’s-Sağîr, 2/2285)
“Küçüklerimize şefkat göstermeyen bizden değildir.”(El-Hâkim, Müstedrek ala’s-Sahîhayn, Beyrut, ts. î, 62.)
Bugün zindanların beden biçen kapılarında
Renklerini bile tutukladılar yavrucakların
Bugün baktığı her yerde koyu tonlar
Tavan donuk,
Duvarlar soğuk,
Kapılar gri
Bebeklerin renklerini emer kara peykeler
Kılıktan kılığa giren kara gölgeler
Güneşle saklambaç, ayla kovalamaca oynar
Gündüz başka kara, geceler başka kara
Tek avludan görünür bir avuç mavi
Dört duvar arasında sıkıldıkça ruhları
Sarkan çamaşır iplerinden tutup
Mavilikleri kendine çekmek ister
Kocaman yüreği, küçücük parmakları
Kuşları, uçakları gözleriyle kovalar
Gölgelerine bile dar gelen avluda
Her gün annesinden dinlediği
Ağacı,
Çiçeği,
Kelebeği…
Uçurabilmek için uçurtma
Kanat takıp göklere uçmak ister.
Günahlarından bile önce verilmiş ceza…
Bulutları yüzsüz suratlara örtmek ister
Gülmenin yasak olup olmadığından şüpheli
Biberondan kurtarıp minicik dudaklarını
Meleklere gülümser küçücük gözleri
Dolaptaki resimlerden bilip sevdiği…Baba
özlemi… Kaçırınca uykularını geceler
Söylenmez o saatten sonra mapushane türküleri
Okunmaz artık Necip’ten, Nazım’dan zindan şiirleri
Yaslı dudaklardan ninniler söylenir anarşist uykulara
Sulara boğulan gözbebeklerine yalvarır en ana bakış
Zindan duvarlarının eski naralarını sindirir hıçkırıklar
Biçare ruhların, parçalanmış kalplerden sürdüğü
Süt kokan ağızlardan çıkan feryat ve haykırış
Susun (!) Susun(!)
Bugün zindanda tutsak bebekler var
Bugün anneler içten, bebekler sesli ağlar.
Yusufkar
Cizlavet Kültür ve Sanat Platformu 
Bir Cevap Yazın