Soluk yüzleri ile tanırsın onları sen, yeryüzünde bin bir çileyi saklarlar gönüllerinin koylarında ve hep sevgi diye koşarlar. Nerde ağlayan bir sine görseler hemen orada soluk alırlar. Alışmıştır bedenleri zorluklara, çelik gibi durmaya. Çaresizlik vurur kapılarına sık sık ama yılmazlar, direnirler gönüllerindeki yüksek imanla negatif tepkilere.

Başkalaşmaya, suni davranışlara kapalıdır onlar. Sürekli insanlık ortak paydasında buluşmak için adımlarlar yeryüzünde. Çiçeklerden bal özü toplamanın ve onları petek petek bala dönüştürmenin işçisidir onlar. Bu hususta doymak nedir bilmezler, yaşam gayeleri hayat suyunu tüm gönüllere üflemektir çünkü. Severler herkesi hem de o kadar çok. Yürürler sevgiye hem de o kadar çok.

Sürekli sevgi dağıtırlar varlığa gönüllerinden süzülen muhabbet duygularıyla. Her sabah O’nu anarlar ve selam verirler hayata. Çiçeklere, çocuklara, yollara, ağaçlar, komşuya, denize ve dağlara. Bazen dursalar da adımları yavaşlasa da bir şekilde ilerler onlar. Yollar sarp kayalıklara doğru gittiğinde geri dönmezler. Hayallerinin peşinde kuşlar gibi pervaz ederler. Aşılmaz yerler onlar için duadır. Sarp kayalar onlar için bir vefadır.

Cesaretleri, sevgileri gibidir ne de olsa kaynağı bellidir. Dermansız değillerdir çünkü dermanları dertlerinin içinde gizlidir. Onlar sevgiye kilitli muhabbetin erleridirler. Bin bir sancının kol gezdiği diyarlara O’ndan aldıkları nefesle hayat üflemeyi bilirler. Darda kalsalar Rablerinin huzurunda gölgelenirler ve dağınıklığa düşmezler, teşviş yaşamaz ve yaşatmazlar.

Dolu doludur yürekleri verecekleri ne çok şeyleri vardır insanlara. Olur da çok kırılır, çok üzülürlerse bir durup “Dağınıklık ve tasamı Allah’a havale ettim” diyerek yola devam ederler o sevgi renkliler.

Kavgaları yoktur, hayatla cedelleşmezler ve kaderlerine tebessüm yağdırırlar. Sevgiyle muhabbetle sonsuza dek koşarlar. Tebessümleri içten, bakışları derindir. Bıkmadan usanmadan çalışırlar ve yüzleri yerdedir, tevazu kanatları hep açıktır. Kötü bir şey derse biri “selam” der geçerler. Zahmet verirlerse de Allah der sabrederler. Ama iyi olmaktan asla geri durmazlar. Ama yürüyen sevgi olmaktan vazgeçmezler.

Tatlı tebessümleri ve ışıldayan yüzleriyle hep baharın çiçekleri gibidir onlar rengarenk neşeli sevinçli ve bir o kadar da azimli. Belli ki onlardır Rablerinin nezdinde çok değerli.

Neslihan Paş