Bu Şehir / Ahmet Terzioğlu

Her gece mülteci ve bir başıma,Kaçarım bu şehrin gölgelerine.Yağmurlar karışır da gözyaşıma,Düşer sevdâlarım şehrin diline. ... Tanır beni şehrin kör akşamları,İsmimi fısıldar izbe köşeler.Şarkıma dem tutar kumru kuşları,Çıkmaz sokaklara hapsolur düşler. ... Bir gurbet türküsü gelir dilime,Anlamaz bu şehir dilimden benim.Yıldız misâl kayar her bir kelime,İz düşer geceye hâlimden benim. ... Uzaktan olsa da âşina … Okumaya devam et Bu Şehir / Ahmet Terzioğlu

güldeniz/farzımuhal

Gel biraz özleyelim güldeniz,bilirsin bir ne özlemeler bilirizvagon vagonperon perondemir parmaklıktan sabıkalıözlemenin envai çeşidine sahiptir heybemizgövermiş bir sivilcedir bu sürülmüş gövdemizbergüzar yolculuklara usanma soruslanma sorve hayra yortüm horlanmış meyra hikayeleri umut ah umut mavi peleringiyinip de gelsen bir akşamüstü… farzımuhal

Sen Gelince… / Neslihan Paş

Bir Eylül sabahı telefonum çalmıştı. Arayan ablamdı. İlk sözü “Duydun mu?” oldu. Duymam gereken neydi? Hayır, bir şey duymamıştım ve ben henüz gece gördüğüm rüyanın etkisindeydim. Rüyamda etrafımız sarılmış vaziyette ve elimizde kelepçeler yürüyorduk. Karanlıkta, sessizce ve acı içinde. Ben sabah çayımı içerken telefonum yine çaldı. Bu sefer bir arkadaşım heyecanla: “Abla gelir misin?” dedi. … Okumaya devam et Sen Gelince… / Neslihan Paş

Geçmiş Zaman Özlemi / Frida

https://www.youtube.com/watch?v=8Bmr3qHseQg Yazıyı dinlemek için Biri çocukluk mu dedi? Nedendir bilinmez ama her insanda ortak olan geçmişe ait bir özlem bulunmaktadır ve bu özlem genelde çocukluk dönemine aittir. Bu yazar da kendi çocukluk dönemini yazarak, içinde yaşadığı modern dünyanın o günleri ile mukayese edilmesini ve gerçekten özlemeye değer olup olmadığını siz okuyucularına sormak istiyor. Tek katlı … Okumaya devam et Geçmiş Zaman Özlemi / Frida

O Gözler Şimdi / Gökhan Bozkuş

Sırtımızda mühürdür o dizler şimdi

Çıma / Gökhan Bozkuş

çıma çeşmesine bakan çiçeksöyle gözlerinneler gördü seninneler duydu toprağınneler kokladı rengin çıma çeşmesinden akan susöyle kulağınneler duydu seninneler aldı götürdü senineler savurdu dört yana çıma çeşmesine dokunan çobansöyle ellerinneler giyindi seninneler çıkardı benliğinneler topladı sana. *çıma: kürtçede 'neden' manasına gelir.

Ay bakışlılar / Yakup Kenan

Tutulmuş Ay bakışlarını götürme uzağaBilirsin çölün neye muhtaç olduğunuSesin mahrem (ç)ağlayanlaraAlıp gitme nefesini dalgalara karışıpBir anıt misali kalKıymetini bilmeden kimseDur baş ucumda kıpırdamadan... Ne dumanı dindi ocağınNe de kurudu gözüm de yaşHiç tanımadığın/m gibiUzaktan uzağa (b)akıp gitmeUsul usul gölgeni içmesin yolSoğuğu bana mı has bu kederin/mÇıkıp gitmek var derken yıldızlaraAya tutulmak kaza(ra)Öyle derdim/k sessiz ve … Okumaya devam et Ay bakışlılar / Yakup Kenan

GÜN DOĞUYOR / Yakup Kenan

Zulmet zeval bulurken güneş battığı yerden doğuyorMüjdeler var diyarı hicret olanlaraVatanımda gurbet yaşayanlaraGün doğuyor gün! Pes etmeyin bitiyor sürgün…Ellerinde beraat mührü dört nala koşuyorlar doludizginÜmidimi heyecana boğuyor geleceğin coşkusuDilimde hece hece rahmet muştusuBaşını öne eğme yavrum!Ana kız baba oğul kucağını açmışYusufçuklar ebabilleri çağırıyorKanat sesleri inletiyor semayıSağır olanlar duymaz!Genç ihtiyar kadın erkek ciğerleri dağlanmışElinde ab-ı hayat … Okumaya devam et GÜN DOĞUYOR / Yakup Kenan

Zamane Düşleri/ Yakup Kenan

Bir parça koptu ta derinlerdeAcı yokKan yokHis yokRenk yokYokluğun en derin hali ses yok.. Toprağı kaydı hayalimdeki ormanınBinlerce ağacın kökü parçalandıKimi devrildiKimi yuvarlandı baş aşağıKimi mezar oldu karanlığaKimi uçup gitti tohumlar saçarak.. Kaca koca yıldızlar kaydı gönül semamdamAdı vatan,Adı millet,Adı milliyet,Ne bileyim belki illetKimselerden kimse kalmadı içindeHepsi kayıp gitti bilinmeze.. Erkenci baharı soldu hevesiminBir avuç … Okumaya devam et Zamane Düşleri/ Yakup Kenan

Tespihim Sende Kalsın Akrem 4. BÖLÜM / Gökhan Bozkuş

TEN DAYS “… önümde duvar var diye ona boyun eğecek de değilim.” Diyordu Dostoyevski, Yeraltından Notlar kitabında.Ve şimdi benim de önümde uzun, upuzun bir duvar ve üzerinde de bir ülke vardı. Nasıl tasvir edebilirim size, onun acziyetini yaşıyorum şimdi. Loş bir koğuşta sıra sıra ranzaların üzerinde, sırt çantasını yastık ederek uzanmış olan ben; karşıdaki duvarda, … Okumaya devam et Tespihim Sende Kalsın Akrem 4. BÖLÜM / Gökhan Bozkuş

Seni Ben / Gökhan Bozkuş

Seni ben öyleceSeni ben sessizSeni ben buğu buğu gözlerleSeni ben uzun bir geceSeni ben..Yürümedim aldılar, aldılar Devrilmiş bardaktan dökülen suKanayan deriden akan kanVe ellerinde bir çocuğun , bir tutam otSeni ben küçükken henüzSeni ben alnımda yol yortusuBir bavula derinden akanSeni ben…Gidemedim aldılar, aldılar Seni ben ey talihsizSeni ben ey kadim izSeni ben nesimiden geriyeSeni ben … Okumaya devam et Seni Ben / Gökhan Bozkuş

GÖLGEN / A. TERZİOĞLU

Güneş gurûb eder de yokluğunda,Ruhumu zemherî bir gece sarar.Issız sokaklara ay vurduğunda,Gözlerim şehirde gölgeni arar. Seni aramakla geçer günlerim,Gözlerim yollarda hep ufku tarar.Yıkılır sonunda tüm hayallerim,Yollar harâp olur ufuklar yanar. Sormuyor hâlimi kimse gelip de,Sol yanım her gece sessizce kanar.Yol benim el senin olsun deyip deGitmek bu şehirden en doğru karar. A. Terzioğlu

Tespihim Sende Kalsın Akrem 3. BÖLÜM / Gökhan Bozkuş

DUVARDAKİ RESİM Tespihim Sende Kalsın Akrem 3. Bölüm Kapının önünde, çantalarımız yerlerde ve ilk kez görüşen kolların sarılması ve ağlamalar... İki aile vardı bizden önce gelen ve bizimle benzer kaderi yaşayan. Onların orada olması , bizi karşılaması tarif edilemez bir hazdı. Yeni gelenler olarak bizler şoktaydık ve o teselli buluşması ile dağılmıştı bulutlar. Hani … Okumaya devam et Tespihim Sende Kalsın Akrem 3. BÖLÜM / Gökhan Bozkuş

Eltaf’ım / Yusuf Kar

https://youtu.be/v6TTM7lGG3k Eltaf’ım!İçim, dışım, etrafım!Dört duvarımsın dört yanımdaBaşımın üstüne tavansın Düşüp döşünde kaldığım zemin Gözyaşlarımı sildiğim seramik mendil……çakır ayaz soğuksun………………………………… pamuksun Eltaf’ım!Kulak kesilip uzaktaki her seseDüşüyorum ardına nefes nefese Patika bulup duvarların arasından Sana dönüyorum şahlandırıp ruhumuSenden dönüyorum ellerim boş yorgun argınYine boynu bükülüyor avludaki çınarınBir türkü çalınıyor kulaklarıma mazgaldan“mahpushanelere güneş doğmuyor”Yanıyor içim ses ses perde perde Hayalin ellerimden tutuyor içim … Okumaya devam et Eltaf’ım / Yusuf Kar

Tespihim Sende Kalsın Akrem / Gökhan Bozkuş

Ekim ayının yedisi , cumartesiydi. Nezarethaneden çıkardılar bizi. Ömrümde ilk defa bir nezarethanede uyumuştum. O da Edirne'nin az biraz ilerisinde bir kasabada , sınırın diğer tarafında. O geceyi yazacağım ama şimdi Akrem ile tanıştığımız yere gidişimizi Akrem'i ve tespihi yazmak istiyorum. İngilizcesi olan arkadaşım Mehmet'in bize anlattığına göre nezarethaneden çıkan biz şimdi bir araçla … Okumaya devam et Tespihim Sende Kalsın Akrem / Gökhan Bozkuş

KREMALI BİSKÜVİ /Feride AKDAĞ

O sabah, içinde adını koyamadığı bir huzur vardı. Sobanın üstündeki ekmeğin kokusu odayı sarmıştı. İçinde hissettiği huzurla pencereye doğru yöneldi, perdenin ardından sokağa şöyle bir baktı. Köşedeki mahalle bakkalı kepenklerini yeni açıyordu. Az ötede, lokantanın önünde çorba içmeye gelen dört adam dikiliyor, kediler yemek kokularını almış bekliyorlardı. Saatini kontrol etti. 7:45´di. Ortalığı inleten bir … Okumaya devam et KREMALI BİSKÜVİ /Feride AKDAĞ

Ali’ye/ Yakup Kenan

ALİ' YEYeşili görmek istedimReviri bahane ederekTek sıra uzun koridorFanusta çam ağaçlarıBir kaç kuş havalandı daldanGerisi yok hafızamdaNe doktor ne muayeneVarsa yoksa bir kaç kuşBir de dikenli çamlariçimi acıtan manzaraRevir seyehati bittiTek sıra adımlanır maltaGerisin geri gider ayak başŞimşek gibi kapanır kapıArdımda kalır koca dünyaIsıtır yüreğimi kardeşimin sesi"Geçmiş olsun abi…"Geçti Ali'm geçtiKuşlar geçti az evvelBilinmez iklimlereSana … Okumaya devam et Ali’ye/ Yakup Kenan

Tren / Zafer Dinçer

Biletim kesildiVakit tamam!Tren ha kalktı ha kalkacak!Anne!Sakın uğurlamaya gelme oğlunuGözyaşlarım, ha kesildi ha kesilecek.. Ve işte bir nur gelip maveradanAlıp beni bindirdi treneTren! Hey tren heyhat..! Gidiyorum yıldızlar yoldaşım,Dönüp arkama bakıyorum dünyaBoşlukta asılı bir küçük nokta! Hey gidi koca dünya!Meğer mekanın ne darmış.. Hey gidi karanlık fezaMeğer o "nur"la yolun ne aydınlıkmış..!