“Tüm aykırılıklarımızla Barışabi’nin

kol düğmeleri kadar bile değildik.

Hiç değilse onlar düzenli aralıklarda bir araya geliyordu…

Biz ise Aralık’larda hep ayrı’kalıyorduk.”

Küçüktüm “Anadolu Lisesi” imtihanına giderken onunla,

“karnım ağrıyor baba” demiştim.

Ellerinden sımsıkı kavramış olmalıyım.

Daha sonra, sonuçların açıklandığı gazete parçasına da üstün körü bir göz atmış,ismimi bulamamış pes etmişti.

Biz bulmuştuk.Bardağın boş tarafını görmeyi severdi, galiba ben de öyleyim …

Aylardan “ne farkeder”

İlk gün  beni götürmeye gelmişti  okula, bir de bilmem kaç yıl sonra bir veli toplantısı için gelmişti tekrardan.Üçüncüyü hatırlamıyorum.

O veli toplantısında da stres yapmıştım.

Stresten ve tabiki başka nedenlerden şehrin benim için uygun tek sinemasına gitmiştim.

”Evrenin Askerleri” filmine.

Tabi annem izlediğim filmi belgesel zannetmiş ;”(Kenan) Evren’in Askerleri”.

O da beni tebrik etti ” kültürel bir aktivite yaptığım için”.

/bugün evren yok bugünün ”Evren’lerine” duyurulur/

Her neyse,  hocalar beni övmüşler, sevinçli idi.

Aylardan “ne farkeder”

Cumhuriyet Caddesi’nden bana aldığı bisikletle süratle aşağı inmiştik.

Önde o , arkasında ben.Benim kıvançla onu anmama yetecek bir hatıraydı.

Aylardan “ne farkeder”

Trabzon’a kazandığım bölüme beni elleriyle yerleştirmeye götürdüğünde;

“üzgün” olan ben görünüyordum,yanılmışım…

Arkasından mahzun bakmışım.Farkında değildim.O bakışı bile sonraları anladım.

Aylardan “ne farkeder”

Yaz gelince tatile geldim “bir haftalık”.

O vakitler nedenlerimiz vardı bir de ”yaz” okulumuz, hızlıca geri dönmek için…

O tüm yaz evde olmamı bekliyordu, bir haftayı duyunca celallendi, evden kovdu..

Gitmedim tabi, bir hafta sonra giderken yolculamaya geldi.

Zaten öfkesi su gibiydi,akardı..

Bu da bir kaybedişmiş geç anladım…

/O vakitten sonra hep uzaktaydım,hiç (coğrafi) yakın olamadım./

Aylardan “ne farkeder”

Bu kez çok uzaklardaydım “yazın gelemeyebilirim param yok” dedim.

Net olarak cevap verdi “oralarda sürüneceğine paranı vereyim, gel buralarda sürün”.

Yürekten söylememişti biliyordum.Ben de zaten gidecektim.Benimkisi sadece olası bir aksiliğe karşı önlem itiyadı idi.

Aylardan “ne farkeder.

Her neyse bir gece haberi geldi.

 “Gitmiş.“

Ben yine çok uzaklardaydım.Bir düğüne gitmiştik başka şehire.Yol dönüşü bir toplu taşıttaydım.Herkes arkadaşımdı taşıtta.Sustum. Ağlayamadım…

Aylardan “Eylül“…

Baba dağdır,

Ellerinden öperim,

Mekanın Cennet olsun ışığım.