İndab / Tahsin-i Kelam

Denk düştü bayram yine, ömrüne hor bülbülün,
Şakıyacak gül mü var, konacak dal payına.
Uzadı sonu gelmez, dayanılmaz sürgünün,
Yine sarmış yolları, sılanın sarpa yine..

Çektiği âhı körük, yüreği kor denginde,
Ağlayan gözlerinin, çevresi kül renginde,
Özünü dökse bu hal, bulunur kaç gamginde,
Aleme şenlik onun, canına darbe yine..

Başıbozuk kördüğüm, bir bağ var ayağında,
Kah almış başı duman, alev alev yangında,
Bahar tutulması kah, içinin dört yanında,
Umutla çaresizlik, tutuşmuş harbe yine..

Yürür de nasıl bilmez, belki aşkın zoruyla,
Issızlık ıslık ıslık, aklı bin bir soruyla,
Ne kaldı şurada hasret, bitti derken yoluyla,
Ne var ki boy ölçüşür, ölçüşür arpa yine..

Çıkar mı yola birden, o yar gülerken acep,
Var mı umuttan ışık, gönlüne sarkan acep,
Kaç saydı vuslata gün, bugün mü derken acep,
Bugün de gün zülüfün, düşürdü garba yine…