Hüzün Nağmesi /Şeref Bulut

Dokuyor tarih ilmek ilmek gergefini
Sen yaz masum kalem, nurdan hedefini
Tekerrür eden mazlumun şan şerefini
Yeryüzü açık cezaevi, ben mahpus

Garip zaman, talih makus mu makus
Nasıl bir haset, içinde, kustukça kus
Haksızlığın karşısında dil sus pus
Yeryüzü açık cezaevi, ben mahpus

Flu bir gecede Ege çılgın, Meriç hoyrat
Ayaz gecelerde sen sıcak yatağında yat
Masumlara sürgün, tutsak bir hayat
Yeryüzü açık cezaevi, ben mahpus

Mekan bodrum kat, beyaz sandalye
Nusret pek yakın derken Yusuf dede
Hüzün nağmesi çalıyor perde perde
Yeryüzü açık cezaevi, ben mahpus

Çal, kalbimi ağlatan tambur için için
Tâkati tükenmiş kardeşler için
Ruhları taşlaşmış insanlar için
Yeryüzü açık cezaevi, ben mahpus

Güfte yarım kalmaz, yazılır elbette
Yaşanıyor zulüm, insanlık müebbette
Bedenler meyyit, ruhlar diyarı gurbette
Yeryüzü açık cezaevi, ben mahpus

Ağlasın kelimeler, yüreğinde duya duya
Vicdanları titret, merhamet diye diye
Yudumla Yusufun duasını, doya doya
Yeryüzü açık cezaevi, ben mahpus