Zamanın Kalbinde / Erkan Bilgin

Zamanın kalbine fısıldıyorum bir dilek tutarak
Sonbaharın gülümseyen bakışlarında.
Bir çocuksu kalp çarpıyor
Kalbimin hemen yanı başında
Dupduru…
Zamanın kalbine fısıldıyorum bir dilek tutarak
Bir yakamoz şefkatiyle
Düştüğünde denizime.
Gelgitler okşuyor sonra
Merhametin saçlarını,
Elleri titreyerek…
Zamanın kalbine fısıldıyorum bir dilek tutarak
Bir gözyaşı saflığında ve yorgun.
Hayaline bile tutunamadığım kelimelerle
Düşüyorsun gözlerime,
Bir çiy tanesi kadar zarif
Ve bir çiy tanesi kadar
Berrak…

Zamanın kalbine fısıldıyorum bir dilek tutarak
Kadim bir dostu bulmuş gibi,
Aklım yüreğimin şarkısında.
Ve ruhuna dokunup
Dinliyorum bir besteyi
Kendimi dostluğa bırakarak…
Zamanın kalbine fısıldıyorum bir dilek tutarak
Elleri yakamda onlarca soru.
Ve bir nefes çekiyorum
Genzimi yaksa da
Firkatle yoğrulmuş yarından…
Bir nefes daha çekemeden
Susarak…
Zamanın kalbine fısıldıyorum bir dilek tutarak

Bir ressamın fırçasından
Damlarken varlığın kâğıdıma,
Masum bakışların sarıyor
Sonra derdimi,
Derdim vaz geçiyor dert olduğundan,
Utanarak…
Zamanın kalbine fısıldıyorum bir dilek tutarak
Dudaklarımdan saygıyla dökülen adınla…
Düşerken bir yaprak inceliğinde
Söyleyemediklerim…
Bir dilek hakkım olsaydı eğer,
Çocuklara dokunan gözlerinle
Sadece gülümse isterdim
Sadece gülümse.