Kimin Umurunda/ Şeref Bulut

Kör gözler, sağır kulaklar el ele bahtiyar

Elbet her şeyin mahdut bir vakti var

Son basamakları çıkıyor, genç, ihtiyar

Hazin gurbette çığlık, kimin umurunda

…

Garip, yalnız geceler, soğuk ve çetin

Izdıraplar içinde naçar ruhum, metin

Dinmez acılar yükselmişse arşa değin

Göstermelik nutuk, kimin umurunda

…

Aldanan gönül için, bu yalancı hoşluk

Oyalıyor kendini, akıllarında sarhoşluk

Sallanan ipte manasız, derin bir boşluk

Haklılar haksız, bak, kimin umurunda

…

Yazılmış bir kere, gelecek olan gelecek

Dumura uğramış olanlar, nerden bilecek

Burada hamı hasından, tek tek elenecek

Zalimse eğer, gerçek, kimin umurunda

…

Meltem gibi sinelerde damla gözyaşı

Açıldı açılacak kapı, oynat yerinden taşı

Gül gülistan olursa, ver binlerce başı

Naylondan güzellik, kimin umurunda

…

Yalan, hile, aldatmak evde sokakta rayiç

Boynunda ip, ister şarap, istersen su iç

Doğruyu söyleyemiyorsan hepsi bir hiç

Cüz-i irade mefluç, hak, kimin umurunda

…

Sardım, doladım fikirler yumak yumak

Karmakarışık hâl, ayak baş, baş ayak

Sevgi dışta, nefret içte kurulmuş bak

Sen ben değilsen, aşk, kimin umurunda

…

Yüreğimin sesi yükseliyor nağmelerde

Canlar bir bir hatıra oluyor dillerde

Mazlum, aşina simalar soluk karelerde

Lâl olmuşsa, tanıdık, kimin umurunda