Elinde ak saçı, gökte nazarı
Güneşten kaküller biçmeye gitti
Umuda bırakıp kör intizarı
Yeni hayallerle uçmaya gitti
…
Ardına alarak deli rüzgarı
Suyun ötesine geçmeye gitti
Köklerini esir alan diyarı
Bırakıp zulümden kaçmaya gitti
…
Unutmadı hayat veren pınarı
Bir daha suyundan içmeye gitti
Geride bırakıp anayı, yarı
Uzak diyarlara göçmeye gitti
…
Bilerek bekleyen garib mezarı
Gurbete tohumlar saçmaya gitti
Verebilmek için yine baharı
Sapsarı çiçekler açmaya gitti.
İbrahim Sayar
Cizlavet Kültür ve Sanat Platformu 
Bir Cevap Yazın