Sen İçerdeyken Ben/ Zeynep Ayva

Sen içerdeyken ben dışarda  

Çocuklara baktım 

Yemek yaptım    

Umudu pişirdim ocakta 

Bazen de yaktım 

Kirayı yatıramadım  

İş aradım, bulamadım  

Çok kazanırım sandım 

Örgü örüp sattım

Yine de aç kalmadım

Ama bazen kendimi saldım  

Sonra bir Ahmet Kaya açtım 

Emin ol, her şarkısında sen vardın 

Sen içerdeyken ben dışarda  

Pirincin taşını ayıkladım   

Ha, haberin olsun 

Bazı dostları da! ayıkladım  

Sizinkilere çattım 

Bazısını koparıp attım

Ama hak ettiler tatlım

Sen gocunma sakın  

Ben hiç gocunmadım  

Kendime toz kondurmadım  

Fakat, yakıştırmadım 

N’apiim, dayanamadım hayıflandım 

Bir bilsen, ne çok insan ayıpladım 

Kınadığım ne varsa yaptım 

Ama emin ol, hep ismini sayıkladım 

Sen içerdeyken ben dışarda 

Kendimi bol bol sorguya çektim 

Çekindim, sonra kabuğuma çekildim  

Bazen dayanamadım, kılıçları çektim  

Hayallerimi kurban ettim gerçeklere, bittim  

Merak etme iyiyim, ölmedim  

Kaza süsü verdim 

Ama emin ol, yaşamaya devam ettim 

Sen içerdeyken ben dışarda 

Birilerini aradım  

Herkes meşguldü, yalnız kaldım 

Tek başıma sarma sardım 

Sonra yaralarımı sardım 

Canım acıdı, burnum aktı  

Gözüme bir şey kaçtı, ağladım 

Kalktım, mendil aradım  

Amaan, boş ver sen bunları, abartım  

Galiba biraz da saçmaladım

Ama emin ol, tüm bunlar olurken

Yanımda sen de vardın

Sen içerdeyken ben dışarda  

Kendimi geliştirdim  

Yabancı bir dil öğrendim 

Pabuç kadar dil

Odun kırmayı öğrendim  

Kalp kırmayı  

Sonra yakmayı    

Gemileri yakmayı  

Satmayı öğrendim  

Umut satmayı  

Ama emin ol,   sana da sattım   

Sen içerdeyken ben dışarda 

Her gün evin eksiklerini saydım  

Aralarında sen de vardın  

Annemlerle annenler arasında 

Uzun voltalar attım    

Beynimin hücrelerinde adımladım  

La havle çektim, tesbih salladım 

Tavanı mavi olan bir hapishanede  

Herkesten saklandım  

Bazen de serbest serbest dolandım  

Ve bir gün polise yakalandım  

Ne bileyim ben, çevremde kimse yok ki

Görünmezim sandım

Ama emin ol, ben hep senin yanımdaydım  

Sen içerdeyken ben dışarda   

Çok acı çektim, sonra yedim   

Görüş günlerini iple çektim  

Hazırlandım, süslendim  

Sana belli etmeyeyim diye

Acıyan yanlarımı törpüledim, gülümsedim  

Ama gelirken arabam bozuldu,   sonra psikolojim   

Sevinçten ağladım,   sinirden güldüm

Kahkaha attım,   geri döndüm

Çok işim vardı, evi süpürdüm

Ama emin ol,   çok üzgündüm  

Sen içerdeyken ben dışarda  

Çok unuttum  

Kiraları, faturaları

Evden çıkarken, anahtarı

Eski dostları, bazı anıları

Unuttum ve bilemezsin çok hata yaptım

Ne de saftım

Aaahh, çalışmadığım yerden sınandım

Ve galiba, sınıfta kaldım

Çıldırdım, kafayı yedim

Tövbe ettim, dua ettim  

Allah affetsin,  bazen de küfrettim  

Sonra içtim  

Her şeyin üstüne 

Bir bardak soğuk su içtim  

Gittim çay demledim 

Tasayla demlendim  

Eledim elendim

Bilmem ki ben hangi bendim

Ama emin ol, kalbimdeki, hala sendin  

 

Sen içerdeyken hükümet her şeye zam yaptı  

Yumurta besleyici hem de tok tutardı 

Ben her gün yumurta haşladım  

Oğlanlar gürültü yaptı  

Onları da haşladım

Biraz azarladım

Bazen de tartakladım

Ceketimin sol üst cebinde, vicdan azabım  

Her şeyden uzaklaştım

Tıpkı hayvanlar gibi  

İnsanları uzaktan sevmeye başladım  

Bilirsin ben hayvanlardan korkarım  

Ama emin ol, aynısını sen de yapardın 

Sen içerdeyken ben dışarda  

Sessiz çığlıklarımı etrafa savurdum   

Avazım çıktığı kadar sustum  

Bazen sözleri kustum, bazen de yuttum   

Sandım ki ben tam oldum

Olsun, bugünüme de hamdolsun   

Dedim yine sustum   

En çok da, kendimle konuştum  

Yordum kendimi, yoruldum, çok yoruldum  

Öyle yoruldum ki bazen seni bile unuttum

Anılara sarılıp uyudum  

Uyanmak için saat kurdum  

Ah şu gömleğin  

Yataktaki boş yerin  

Ters dönmüş terliğin  

Aferin başardın

Emin ol, yine kendini hatırlattın 

Sen içerdeyken ben dışarda  

Yeni benle tanıştım  

Hiç memun olmadım   

Asıl kendimi aradım, bulamadım  

Sonra ağladım, çok ağladım  

Anamı da ağlattım  

Hasta oldum, hapı yuttum  

Hamdım piştim, dibime tuttum  

Ve bir gün sen ansızın karşımda durdun  

Bense hala yanımdaki seni bekler oldum  

Ve artık bir de kendimi

Bu kez ben kayboldum

İçimde hapsoldum

Sık sık ziyaretime gel olur mu

Hangi ben karşılar seni 

Onu artık sen bileceksin 

Emin ol

Başkaları değil ama sen   

Yeni beni de seveceksin.