Roza’ya Gazel/ Ahmet Terzioğlu

…..

Sevdânla kuşatıldım dört bir yanımdan Roza,

Ya gönlümü tutsak et ya çık aklımdan Roza.

…..

Sîneme saplanan ok gibidir her bakışın,

Sevdikçe ölmekteyim anla hâlimden Roza.

…..

Dikenli sözler ile çevrili siperdeyim,

İpek mendillere iz düştü kanımdan Roza.

…..

Yorgun bir savaşçıyım ben esir kamplarında,

Anılar damlıyor hep yaralarımdan Roza.

…..

Bir mayın tarlasında basmışım kaderime,

O an döküldü ismin dudaklarımdan Roza!

…..

Kanadı kırık bir kuş gibi bakma yüzüme,

Kuru bir ağacım ben tutma dalımdan Roza.

…..

Düşlerim paramparça, delik deşik yüreğim,

Beni göğsümden değil vur ta alnımdan Roza.

…..

Nisan yağmuru değil toprağa düşen benim,

Uzak dur kaderimden, karayazımdan Roza.

…..

Ne merhamet isterim ne de bir beyaz yatak,

Bir siyah gül bırakıp geç mezarımdan Roza.

…..

Ölümle taçlanan bir aşk ancak muazzezdir,

Sezâ’dır bana ölüm, geçtim canımdan Roza.

…..