Geceye Yolculuk / Erhan Bozkurt

Ruhum daraldı yine Sen’siz,  Sen’siz,

Geceyi geziyorum sessiz, sessiz.

Gündüz kaybettiklerimi bulur muyum diye,

Gecede arıyorum yolsuz ve izsiz.

**

Ömrüm akıp gidiyor elimden istemsiz,

Günüm, günüme uymuyor, hepten dengesiz.

Bir örtü yapıp her şeyi örterim diye,

Geceyi çekiyorum üstüme,çaresiz.

**

Gece karanlığı ,yoklukla sanki ikiz,

Her şeyden uzak, herkesten habersiz.

Sadece seni bulabilir miyim diye,

Geceyi yokluyorum, gözsüz ve elsiz.

**

Gündüzler arsız, günlerse acımasız,

Alıp götürür beni, benden habersiz.

Karanlıkta Sana dönebilir miyim diye,

Geceyi istiyorum, hadsiz ve hesapsız.

**

Hayatım dediğim dipsiz bir dehliz,

Geride ne kalır bilmem ki Sen’siz.

O dehlizden belki çıkarır diye,

Geceyi çekiyorum, urgansız ve ipsiz.

**

Sırtımda taşıdığım ne denî, ve ne densiz,

Yaşıyorum halâ nasılsa, o denli hadsîz,

Belki götürüp karanlıkta, saklarım diye,

Geceye taşıyorum, apaçık ve örtüsüz.

**

Her şey boş, herşey anlamsız,

Senin’le anlamlaşır, sensiz her şey amansız,

Sana bir nefes yaklaşabilir miyim diye,

Geceyle sukûtum, sözsüz ve dilsiz.

**

Sensiz günler, gündüzler ışıksız,

Fark etmez güneş doğsa da pürüzsüz.

Asıl  Sen’den  gelen Nûr’a  ulaşayım diye,

Geceye salıyorum kendimi, ıssız, ıssız.