Gül’su’rur / Farzımuhal

Ah Gül’su’rur
Çıktığın sonsuza yolculuk
Ağlayan Sadece nisan değil arkandan
Arif’an ç’ağlar durur
ağlar durur o kimsesiz çocuk
ki ağlamak memleketimde ölmek kadar sıradan

Ah Gül’su’rur
Ki huzur bir sarı kaftan
Ki yüzün ertelenmiş bayramlar avuntusu
Ki hüzün bir ılık yağmur
dökülür bakışlarından

Fm