Eflatun Sabahlar / Erhan Bozkurt

Lacivert gecelerin mehtabıyla biz,

Kızıl güneşi beklerdik tepelerden.

Kavuşurduk eflatun sabahlara,

Derken ışırdı güneş…

Her bir çiğ tanesinden.

Dolunay son bir vefa…

Hemen kaybolmazdı göklerden,

Şükranlarını arz ederdi…

Doğan güneşe,

Aldığı şualardan.

Sonra… güneş, gün ve biz,

Habersiz kaybolan saatlerden,

Kıskandırırdık zamanı,

Kaçırırdık hatıraları,

Tüm kem bakan gözlerden…

Ya şimdi… güneş, gün ve biz,

Yaşıyoruz seni dünyanın taa neresinden,

Kaçsak da içinde Vatan geçen cümlelerden,

Anıyoruz halâ seni,

Yaktığımız gemilerden söz etmeden.

Buralarda gün garip,güneş garib,

Gurbetleri beter bizden.

Yaz kıştan, kış yazdan muzdarip,

Sensiz bize mevsimler garib…

Eflatun sabahlarda… arıyoruz Seni

Ve bekliyoruz baharını şikayet etmeden