Hilmi Yavuz’a
ben…
öyle bir zaman içinde
öyle bir tarifin meçhulu
öyle bir sesle beraber
ne yana uçacağını bilmeyen
kanatları mumdan bir kuş olmuşum
ben…
hani şimdi, gözlere küsmüş deli
guguk kuşu ve kengel misali
çağların mengenesinde bir ah
öyle bezgin bir masal bulmuşum
ben…
elimde bir tüy var kuşunu arayan
ve bir sabır ağuları saran
ve
hilmi yavuz dolan
“ey sen, yalnızlığın ortakçı kulu
bozlak gizemlere bal ören abdal
bir yanına çifte gurbet sokulu
ağaçlarda dal sürüyor feodal”
hani şimdi virgül olmuşum
büyük harfle başlayan kelimeye
hani noktadan uzak durmuşum
ben…
balı özleyen abdalı sormuşum
Bir Cevap Yazın