EY YÂR / Erhan Bozkurt

Ey Yâr! Yâr diyen dilimde yârem var,

Haddimi aşan cahil cüretim var,

Âlemlere Rahmet ki şefkatinle,

Huzurundan kovma, arz-ı hâlim var.

.

Ey Yâr! gel sînemi yar ki neler var,

Nazar et hâlime, gör ki ne har var,

Lutfeyle bir kez de mücrîmi dinle,

Dilde sana dâir salat selam var.

.

Ey Yâr! bilirim ne aşıkların var,

Bir ömür yolunda eliflerin var,

Lutfeyle çağır kıtmiri sesinle,

Yollarına sürülecek yüzüm var.

.

Ey Yâr! beni de aşka düşür ne var,

Kainatta aşkından başka ne var,

Vur göğsüme ol mübarek elinle,

Aşkına düşenlere sanki ne var.

.

Ey Yâr! Sensiz geçen ne anlarım var,

Her âna  nedamet göz yaşlarım var,

Müşerref kıl beni nur cemalinle,

Bu dem de ettiğim dualarım var.

.

Ey Yâr! ne ilmim ne de âmâlim var,

Afva muhtaç deste deste cürüm var,

Ancak mümkündür ki şefaatinle, 

“Şefaatin mücrimlere” necat var.

.

Ey Yâr! halim sana ayan, Allah var,

Belli ki  sevgine bir istidat var,

Dahil et say beni de ümmetinle,

Sana dair bitmez bir îtimat var.

.

Ey Yâr! müflisim amma ümidim var,

Ne bir hizmetim ne de himmetim var,

Mahmud, Muhammed, Mustafa isminle,

Her daim adına kurban başım var.