Satılık Anne Baba / Selim Duyar

Uzun zamandır anne babamı göremiyorum. Onlar yaşadığım yerlere gelemiyor. Ben de onların yaşadığı yere gidemiyorum. Onlarsız bu kaçıncı Ramazan bilemiyorum. Saymıyorum artık. Bu yazıyı size anne baba özlemi içinde olan bir evlâd olarak Twitter’de @ akil_tozu isimli hesabın yaptığı paylaşımları okuduktan sonra göndermek istedim. Onun twitleri beni çok etkiledi bu yüzden olduğu gibi ekleyeceğim buraya.

“Bir gazetede şöyle bir ilan çıktı: “Yaşlı ebeveynlerimi 10.000 Euro’ya satıyorum. Babam 91 yaşında ve bunama hastası. Annem 89 yaşında, yardımla işlerini yapabiliyor.Bu ilanı gören insanlar günlerce konuyu tartıştılar.
Bazıları, “Nasıl böyle bir rezalet olabilir?” dedi.
– “Hey, neden yetkililer müdahale etmiyor?” diyenler oldu, diğerleri düşündü.- “Ya rabbim bu bir günah!” – diye düşünenler de vardı.
– “Gereksiz bir şey, satın almak için çok fazla para, bu delilik.” diyenler de hayli fazlaydı.
İlan aynı zamanda anne ve babasını uzun zaman önce kaybetmiş bir aile tarafından da okundu. Bu aile ilandaki satılık yaşlıları alıp onlara bakmaya karar verdiler.
Tutarı banka havalesiyle hesaba havale ettiler ve satılık yaşlı çifti evlerine götürmek için iletişime geçip, verilen adrese gittiler.
Geldikleri adreste büyük bir konak vardı. İlan için geldikleri yerde kendilerini, iyi görünen yaşlı bir adam karşıladı.
Çift: “Anne ve babanı almaya geldik.” “İstenilen miktarı zaten bankaya yatırdık.” dedi genç adam. Genç çifti karşılayan yaşlı adam:
“Hoş geldiniz, bana bu yaşlılara neden bu kadar çok para verdiğinizi açıklayabilir misiniz?”, “Size sadece iş, der, sorun ve bakım dertleri olacak, bunu bildiğiniz halde neden buradasınız?” diye sordu.Genç çift:
– Çünkü biz her ikimiz de ailemizden erken ayrıldık, genç yaşta onlar olmadan hayata devam ettik ve onları çok özledik.” der ve devam eder; “İki küçük çocuğumuz var ve onların büyükanne ve büyükbaba kucağına oturmasını, kucağına oturup hikayeler dinlemesini, onlarla uyumasını ve oynamasını istiyoruz. Onları yetişkinlere saygı duyacak şekilde yetiştirmek istiyoruz…” dediler. Yaşlı adam evdeki karısına adıyla seslendi, kadının elinde baston vardı ama rahatlıkla hareket ediyor ve iyi niyetli hoş bir tebessümü belli olacak şekilde gülümsüyordu.
Yaşlı adam ve kadın gülümsedi! – “Tamam, sizinle geleceğiz, bu ilandaki ebeveynler biziz!” dediler.
Genç çift şaşırmış bir şekilde.
– Ama nasıl oluyor da ilanda onları satanların, muhtaç, düşkün durumlarının da kötü olduğunu söylüyordu? dediler. Yaşlı çift birbirine bakıp gülümsediler. Kadın merakla ve şaşkınlık içindeki çifte şu açıklamayı yaptı.
– Şimdi söyleyeceğim. “Sevgi ve anlayış içinde yaşadık, çalıştık, para kazandık, bu köşkü yaptık ama kader bize çocuk vermedi. Bütün sahip olduklarımızı, bazı iyi insanlara bağışlamaya karar verdik ama onları nasıl bulacağımızı bilmiyorduk ve bu ilan fikrini bulduk.Şimdi biz ve paramızın gerçekten emin ellerde olacağı için mutluyuz.” dedi gülümsemeye devam ederek.
“Sevgi ve nezaket asla boşuna değildir, çünkü onları alan ve veren için de değerini arttırır.”