Hasret Bitti Bitecek / Yaşar Beçene

Bilirim yangınlar var

Yüreğinin içinde

Bilesin yangınlar var

Yüreğimin içinde

Çoğalır hep mevsimler

Amansız bir biçimde

Hicranlar yüreklerde

Düşülmüş bin bir derde

Ne çok varmış talihsiz

Günler belli belirsiz

Öyle birikmiş keder

Bir o kadar derbeder

Üç günlük dünya için

Bu hırs bu öfke niçin

Zaman böyle akarsa

Ateş ruhu sıkarsa

Bilmem kimler kaybeder!

İnsan nasıl sabreder

Acılar var âlemde

Yürekler dar elemde

Başlar dönünce küle

Bahçe kalmadı güle

Kimler tutar yasını

Görür mü başkasını

Zindan olan zamanda

Yangın çıkan harmanda

Çoğaldı gün gün hüzün

Pörsüdü her gün yüzün

Gönül kendini saldı

Bitmeyen ah ne kaldı

Virana dönen yurtta

Sus-pus diller sükûtta

Haya göçmüş güneşe

Zihinler müşevveşe

Teslim olmuş ne varsa

Savrulmuş parsa parsa

Çöllerde kalmış gibi

Görünmez ufkun dibi

Bir el ruhları sarsa!.

Rabbin sana hep Yâr’sa

Çatlasın şimdi sabır

Huzra öyle varılır

Zifirler göç ederken

Güneşler doğar erken

Ruhunda damıttığın

Ümidin ıtır saçar

Belki yağmur da yağar

Belki çiçek de açar

Gecelerden nehara

Beklenen o bahara

Günler döndü dönecek

Hasret bitti bitecek

Yaşar Beçene