Vatan Hasreti / Mehmet Remzi

Ovalar sıradağlar meskenim oldu benim
Ağaçların gölgesi iskanım oldu benim
.
Şu ıssız gecelerin çalan saat başıyım
Dağların çocuguyum öksüz pirit taşıyım
.
Ben yayladan yaylaya koyun kuzu sürmüşüm
Kışları kuş avlamak için kapan kurmuşum
.
Çocukların elinde küçük sapantaşıyım
Dagların alev alev yanan kor ateşiyim
.
Her karış toprağında terim var izlerim var
Sürgünde hasret çeken bugulu gözlerim var..
.
Vatanına sevdalı minik serçe kuşuyum
Vatan dağlarının en sarp yokuşuyum
.
Belalar musibetler toplanmış hep başımda
Çakallar tuzak kurmuş kalleşçe hep peşimde
.
Ben bu ülkenin çetin havalı sert kışıyım
Belki de bu güzelim vatanın kuş bakışıyım
.
Yunusun dili benim bahçenin gülü benim
Has bahçenin bülbülü şifalı balı benim
.
Bu güzel toprakların özbeöz kardeşiyim
Güzellerin saçının teli gözü kaşıyım
.
Kim koymuş bu vatana hasret yasagı bana
Kim atabilir beni bu vatandan yabana
.
Ben bu güzel vatanın teriyim gözyaşıyım
Yaylasında dereyim deredeki taşıyım
.
Gecelerde beraber ağlayan sırdaşıyım
Urfada gül Bursada has ipek kumaşıyım
.
Kim unutturabilir benim naçiz adımı
Nesl-i ati unutmaz kırılmış kanadımı
.
Ben bu ülkede Vandan doğan nur güneşiyim
Ispartası Samsunu İzmiri Maraşıyım
.
Tarlalarda simamı göreceksin bakınca
Dumanında ruhumu ocağını yakınca
.
Her karış toprağına ben mührümü vurmuşum
Nice belayı aktif sabırla savurmuşum
.
Şimdi işgal altında benim güzel vatanım
Vatanım sevdam aşkım hayalim ruhum canım
.
Her karış toprağında nurani bir mühürüm
O benimle hürdü ben de hayaliyle hürüm

Mehmet Remzi
25.02.2022