Bir Niyaz (NAMAZ) / İbrahim Sayar

Razıyım, bana mevsim kış, ağyara yaz olsun.
Yeter ki sevdir bana, gönülde maraz olsun.

Kapansın tüm kapılar bab-ı rahmandan gayrı,
Açmasan da olur ey fena! Kapını biraz olsun.

Yedirme bir lokma bana bağından, bahçenden;
İster elma,ister nar, isterse kiraz olsun.

Bir gül vereceksen bana gülistanından
Rayihası ravzadan , ebedi solmaz olsun.

“Zeval-i lezzet elem verir”miş bu alemde,
Ebede ulaşmayacaksa varsın, olmaz olsun.

Aram eylemesin zevk-u ağyar bu dilde
İster Leyla, ister mey, isterse saz olsun.

Yalnız öyle sevdir, öyle sevdir ki “göz nurunu”,
Beş vakit yolunu gözlemek tek haz olsun.

Sımsıcak şeb-i aruza serilsin seccadem
Ne gam, isterse gece o demde ayaz olsun.

Kara sevdalılar gibi buluşalım leyali koylarda,
Secdeler arşa ulaşan mi’rac-u naz olsun.

Dillerde dolaşmasın bu sevda, kimse bilmesin,
Lal kesilsin ağyar… Gözyaşım avaz olsun.

“Ne olur Rabbim,ne olur bahtına düştüm…”
Bu da benden Sultana bir niyaz olsun:

“Meccanen yarattın, meccanen lütfet” Allah’ım.
En büyük zevkim bu dünyada NAMAZ olsun. (amin)

İbrahim Sayar