Bekle Beni / Hamide Yaramış

Bekle beni ey tövbem!

Sana geliyorum

Söylediğim yalanlarımla

Üzdüğüm canlarımla

Harcadığım zamanlarımla

İşe yaramaz yanlarımla

Sana geliyorum

Bekle beni ey hayalim!

Sana geliyorum

Tutmadığım sözlerimle

Boşuna ağladığım gözlerimle

Severken terk ettiğim yüreğimle

Sana geliyorum

Bekle beni ey kalbim!

Sana geliyorum

Yasını tutamadığım ayrılıklarla

Gönlünü alamadığım varlıklarla 

Sergüzeşt hayatımın vaveylasıyla

Sana geliyorum

Halbuki hiç sevmezdim bu halleri

Korkardım hep divaneler gibi

Tövbem

Hayalim

Kalbim!

Sanki yabancı bir memleketti

Böyleyken gurbeti düşlemek en büyük eziyetti

Lakin! 

Birikti her şey

Ve patlama yaşandı tüm hücrelerinde

Asude bir varışa ulaşmak kolay değildi!

Hayata yeni bir nefes gerekti

Bekle beni ey ümidim

Sana geliyorum

En gerçeğimle

Ve özürlerimle

Zamanın elinden tutup

Güvenerek her halime 

Sana geliyorum

Bekle beni kara sevdam

Sana geliyorum

Tutkuyla karışık

Sarmaşık duygularla

İncitmeden yormadan ruhumu

Sana geliyorum

Bekle beni iki gözüm can özüm 

Sana geliyorum