ZİNDANLARIN CENNET KOKULARI -2- / Yusuf Kar

Dünyanın süsü,
Ahretin süruru
Elleri yumru yumru minicik yavru…
Gözlerin nuru
Ana kucağında tutuklu

Bugün zulmet kuyuların taş beşiklerinde
Adı Yusuf konmuş
Bahar konmuş çocukların
Dizlerini yemiş betondan canavar,
Pamuk ellerinde, küçücük parmaklar
Pencereden ayaz, zeminden soğuk toplar
İlk adım…
Alnına çarpan soğuk karanlıklar
yavrucakların ne ayı ne de güneşi var.
Melek busesiyle gamzelenince yanaklar
Açılınca gülkurusu minicik dudaklar
İlk diş…
Avuntu avuntu ısıran gülüşü var
Bugün zindan duvarlarında baba sesleri yankılanır
Katillerin hücresinde bebek beşikleri sallanır.
Bugün agular, güldürürken kanatır,

Susun! Susun! Bugün zindanda tutsak bebekler var.
Bugün anneler içten bebekler sesli ağlar.

Bugün
Aralık kapılarda hayaller gölgelenir
Özlemler bir yol bulur, hasret hecelenir.
Bâb bâb baba olur, çınlar, yıkılır duvarlar.
Ruhlarda zelzelenir sarsılmaz dağlar
Hasretler kan kan /d/emlenir
Gözlerde kum kum olur, elenir
Beklenen babalar ,aranışlar
Örslenen yürekler, kocaman kocaman ahlar!..
Bugün gelemeyen babalarının hep işi var.
Zamanın aldırmazlığı, saatlerin telaşı var
Yelkovanın oku,
mızrağı
akrebin zehri
Bugün her gün ölmenin yeni bir dirilişi var.

Susun(!) Susun! Bugün zindanda tutsak bebekler var.
Bugün anneler içten bebekler sesli ağlar.

Bugün
Şefkat kahramanı, hırsların tutuklusu
Adalet mi?
Art niyetlerin kâğıttaki karartısı.
Annelerin üzerine yürüyor hiç doğurmamış duvar
Duvar ki zindanların kadim hükümlüsü,
En bela müebbetlisi
Yerde gözü kulağı, göklerde başı var.
Bebekler mahkûm,
Çocuklar mahrum.
Her tarafta duvar, her taraf duvar.
Gözbebeklerinde bekleyişin titreyişi var.
Ağlıyor haksızlıklar karşında, susmadan,
Hiç susmadan…
Hıçkırıklarla alıyor annesinin öcünü duvardan.
Dünya avlusuna terk edilmiş masumiyet
Kimisi kundakta esir
kimisi kucakta esir.
Bugün
Parmaklıkların arkasında bebekler
Önünde dedelerin, ninelerin gözyaşı var
Öksüz, yetim olmayan abisi, ablası
Anasız, babasız biçare kalmış kardeşi var.
Örtünememiş ana yüreğini kalpler
Ruhları açıkta kalmış üşüyen gençler var
Hele sorulunca hal hatır,
Kan revan çaresiz yutkunmalar…
Metanet,
Merhametin en babası, şefkatin anası bugün
Bugün yavrusunun önünde ağlamamak var.
Sabır kuyularını dolduran gözyaşları
Dönünce eve resimleri tek tek yıkamak,
Öpüp öpüp hatıraları sulamak var.
İnsanlığı sağır eden haykırışlar

Susun(!) Susun! Bugün zindanda tutsak bebekler var.
Bugün anneler içten bebekler sesli ağlar.

Ey , vicdanları kör olmuş gözler!
Bakın âlemin yeni doğan yavrularına
En yırtıcı canavarda bile şefkat var
Ey ,vicdanları sağır olmuş kulaklar!
Bugün bebeklerin zindanda ne işi var? Susun (!) Susun(!)
Susun
Bugün zindanda tutsak bebekler var
Bugün bebekler sesli anneler içten ağlar.
Yusuf Kar