Bir Ayrılık Hikayesi / Kübra Aydın


Kelimelerin arkasına saklandı adam usulca
Üzülme dedi
Baktı çocuk gözlerinde haylaz bir ürkeklikle
Aklı yere düşen şekerinde

Görmezden geldi kadın kirlenen paspası umursamazca
Üzülme dedi
Baktı adam yiten ömrünün ardından
Yüreği bir cenderenin kıyısında

Küçük elleriyle tutundu çocuk babasına masumca
Üzülme dedi
Baktı adam bulutlara sahipsiz utangaçlıkla
Yağmurlar indi düğüm oldu boğazında

Görmedi duymadı kadın; güldü hissizce
Üzülme dedi
Baktı çocuk hayallerinin huysuz telaşının ardından
Kırmızı bir balon göğe yükseldi ellerinin boşluğunda

Kırgın bir tebessümle çocuk yürüdü yavaşça
Üzülme dedi
Baktı adam baba olmanın ağırlığının ardından
Çocuk masumiyetine sığındı beyaz saçlarının gölgesinde

Kadın, adam ve çocuk
Yollar üçe ayrıldı boylu boyunca
Bir ayrılık dile geldi
Çocuğun bükülen boynunda…

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

WordPress.com'da bir web sitesi veya blog oluşturun

Yukarı ↑

%d blogcu bunu beğendi: