Sandılar / İbrahim Sayar

Gülü harsız bilenler

Dikenini zul sandılar

Her nağmeyle hep gülenler

İnlemez bülbül sandılar

…

Abdal derdi diilde yanar

Ne ateş ne dumanı var

Dert söylerken lebi kanar

Kan kırmızı Gül sandılar

…

Şair sevdası özdendir

Ne zülüfden ne gözdendir

Şiir alevli közdendir 

Yanık sözü kül sandılar

…

Yanan tanımaz sultanı

Dar ağacındadır canı

Boynunda gezen urganı

Sırmalı kakül sandılar

…

Dervişe dünya boştur

Kahrı da lutfu da hoştur

Daima aşkla sarhoştur

Avare bir kul sandılar

…

Sevelim diye beyanı

Siir gibi der Kur’anı

Hor görenler okuyanı

Sihirli bir dil sandılar

…

Şair der elif basını

Söyler gönlün duasını

Duymayanlar dil yasını

Şiirleri lal sandılar

…

Tam yerinde demeyenler

Bir bedel ödemeyenler

Arıyı  güdemeyenler

Ağuludur bal sandılar

…

İnce ruhludur ozanlar

Dostu bir sözünden anlar

Diil beytine Gül atanlar

Kırılmaz gönül sandılar

.

İbrahim Sayar