Yağmur Yürüyordu Peşinden / Nur Tatar

Üşüyordu kış süresiz
Sessiz göçüyordu içim
Bilmem ki bahtım kime gülüyordu

Bahçelerde kurumuş dallar
Çiçekler yoksa açmadan mı ölüyordu
Şimdi muştular kimsesiz
Peşinden yağmur yürüyordu

Görülmemiş bir buhran
Karanlıklar büyüyordu gecelerde
Hecelerde hep bir acı
Rüyalarım çöllerde iz sürüyordu

Dünya denen bir derde sardılar beni
Yıldızlar hep habersiz sönüyordu
Bir gölge geliyordu uzaktan
Ve peşinden yağmur yürüyordu

Kaderin elinde bir bayrak
Surları ahlar bölüyordu
Gidenlerin gelmediği bir coğrafyada
Sevdalar başımızda dönüyordu