O filmin bıraktığı tat eskide şimdi
Külleniyor sobada çıtırdayan odun yavaş yavaş
Ve dilimde kelimeler tükenmiş
Yalnızlığın ertesinde ben kimsesiz
O kitabın yırtılan sayfalarında kalmış mazi
Denizin koynunda tüllenen ay misali
Sesinde martıların özgürlük kanatlanmış
Fırtınanın ertesinde ben sessiz
O çiçekli elbisenin kurdelesi koptu artık
Çocukluğum bir dala kondu habersiz
Uçurtmanın ardındaki çaresizlik gözlerimde bulutlanmış
Gençliğin ertesinde ben hissiz
O bahçe çoktan kayboldu
Kederle büyüyen ıssız sarmaşık
Viran edip anıları sürgüne yürümüş
Mülteciliğin ertesinde ben kimliksiz
-miş’li geçmiş zaman / Kübra Aydın

Bir Cevap Yazın