-miş’li geçmiş zaman / Kübra Aydın



O filmin bıraktığı tat eskide şimdi
Külleniyor sobada çıtırdayan odun yavaş yavaş
Ve dilimde kelimeler tükenmiş

Yalnızlığın ertesinde ben kimsesiz

O kitabın yırtılan sayfalarında kalmış mazi
Denizin koynunda tüllenen ay misali
Sesinde martıların özgürlük kanatlanmış

Fırtınanın ertesinde ben sessiz

O çiçekli elbisenin kurdelesi koptu artık
Çocukluğum bir dala kondu habersiz
Uçurtmanın ardındaki çaresizlik gözlerimde bulutlanmış

Gençliğin ertesinde ben hissiz

O bahçe çoktan kayboldu
Kederle büyüyen ıssız sarmaşık
Viran edip anıları sürgüne yürümüş

Mülteciliğin ertesinde ben kimliksiz

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

WordPress.com'da bir web sitesi veya blog oluşturun

Yukarı ↑

%d blogcu bunu beğendi: