Hey On Beşli / Kerem Umar

“Hey on beşli, on beşli!” diyerek uğurladı
Bu millet cephelere hicranla nicesini
Kalp kasrında âlâmı, ahzânı ağırladı
Ağıtlarla süsledi, bitmeyen gecesini

Ne hengâmdı, belâlar sökün edip gelmişti
Feryatlar anaların ciğerini delmişti
Ecel yeli kalplere büyük korku salmıştı
Telkin etmekteydi halk, şehâdet hecesini

O gün yedi düvelle dövüşürken meydanda
Şimdi bir başka âlem, vatan denen bu handa
Kurt gövdenin içinde; nifak, çirkef her yanda
Kader sultan eyledi, bir saray cücesini

Bugün de bir on beşli, çıktı hazin sefere
Tâziyeler dam’daki hüzün dolu nefer’e
Mü’mini maşa etmiş, yedi başlı kefere
Melce ettik bu bâbda, Yüceler Yücesi’ni!..

Bahadır’mış dediler, dillere yâddır ismi
Kalplerde yaşayacak, sönüp giderken cismi
Zihinlere nakşoldu, o mütebessim resmi
Ateş sardı babasız bir evin evin bacasını

Ah Bahadır, ah oğlum, ah zamânın kurbânı!…
Baban bir kervandaydı, çilekeşti sârbânı
Harâmîler üşüştü,hançerlendi derbânı
Ne bilceksin bu işin sonunu, öncesini

Akranların şen-şakrak, top peşinde koşarken
Neşeye vedâ ettin, keder boydan aşarken
İçinde fırtınalar, hüzün bahri taşarken
“Yeter!” deyip terk ettin, bu hazan bahçesini

Yârin var mıydı bilmem, velâkin serden geçtin
Bir bilinmez deryâya çâresiz yelken açtın
Tâlihine eşdeğer, bir kış gününde göçtün
Tepip köhne dünyanın pulunu, akçesini

Babanın hıçkırığı, serlevhadır zamâna
Duâlar kabûl olsun, hakkındaki emâna
Elbet kalmaz saltanat; Firavun’a, Hamân’a
Adâlet mührü çözer, hikmet bilmecesini