Fotoğrafa gülen gözlerim
Ardında gizlenen düşüncelerim
Yalnızlığım, kederim ama en çokta sensizliğim
Dakikalara sığdırdığım hasretim
En derine gömdüğüm bahanelerim
Sen de yok olan seninle var olan kimsesizliğim
Bir tahta masada anlatması yarım kalan hayallerim
Dimdik duruşun cesaret verişin umut verişin
Kapanan perde misali usul usul gidişin
Keşke hiç bitmese der gibi bakışım iç çekişim
Çocukların ellerinden tutup son kez gülümseyişin
Zamana inat demir kapılara inat el sallayışın
O anı dondurup yüreğime iliştirişim
Ve arkamı dönüp gitmek zorunda kalışım…
Sensizlikle dolu saatlerim beni bekliyor
Bir hayal gibi kokun avucumda şimdi
Geleceğin günlerin umuduyla olanlara sitemim ruhumu yoruyor
Dilimde sesiz bir çığlık “bize nasıl kıydınız”
Yavaş yavaş gökyüzüne yükseliyor
Cizlavet Kültür ve Sanat Platformu 
Bir Cevap Yazın