Ya Sahibel Gureba / Erhan Bozkurt

Gariplik sen ne güzelsin,
Sen sessiz çığlığım,
Sen gizli hıçkırığım,
Sen soframda katığımsın…

Gariplik sen ne güzelsin,
Sen gecemi gündüz ettiğim,
Sen gözyaşımı tükettiğim,
Sen bahtına düştüğümsün…

Gariplik sen ne güzelsin,
Sen boğazımda düğüm,
Sen en güzel rüyaları gördüğüm,
Sen aşkıma mühürümsün…

Gariplik sen ne güzelsin,
Sen dünü, yarını sildiğim,
Sen “ben”i sindirdiğim
Sen sende “O”nu bulduğumsun…

Gariplik Sen ne güzelsin,
Sen ruhumu bedenimden söktüğüm,
Sen kanımı şerbet diye içtiğim,
Sen avuçlarında kalbimsin…

Gariplik sen ne güzelsin,
Sen çile çile çektiğim,
Sen ümit ümit gözlediğim,
Sen aradığım vuslatımsın…

Gariplik sen ne güzelsin,
Sen Resul’e kardeşliğim,
Sen ayet ayet geçtiğim,
Sen muştulandığım müjdemsin…

Gariplik sen ne güzelsin,
Sen kimsesizliğim,
Sen çaresizliğim,
Sen “Ya Sahibel Gureba” inlediğimsin..