Yağmuru seviyorum en çok
Bir de seni yalnızlığımda
Kalabalık şehrin caddelerinde
Her sokak lambasının altında seni arıyorum
Bir gölge düşse önüme sen diye peşine düşen ben
Bir sitem çökse üzerime hasret olan dilime sen…
Uzun cümlelere sığdıramadığım
Bir nokta olup kalbime düşüşüne göz yumduğum
Şimdi bir seni özlüyorum en çok
Bir de turunç ağaçlarını
Mevsimlerine yabancı olduğum bir şehirde
Tanıdık her kokuda seni arayan ben
Bir menekşenin ardında yadıma düşen sen
Kaybetmekten korkuyorum bir hayali en çok
Bir de bu garip yalnızlıktan
Rüyalarda yitip giden yüzünün iz düşümü herkeste bir parça
Unutmaya yüz tutan hafızaya kızan ben
İnadına direnen yaşamaya sen…
Cizlavet Kültür ve Sanat Platformu 
Bir Cevap Yazın