Afgan Anne ve Yeni Yıl / Emin O. Uygur

Sizler yeni yıl kutlamalarında ışıklar içinde

Yeni bir yıla giriyordunuz sımsıcak evlerinizde

Keyfini çıkartırken yağan karın esen rüzgârın

Lambalar yaktınız renk renk geceye art arda

Kahkahalar geliyordu kulaklarıma neşe dolu

Biz o sıralar zorluyorduk dağlarda sarp bir yolu

Ancak ne olacak bilmiyorduk tepeyi aşınca

Yakında bir köy vardı ışıklar çok cılız

Çocuklar yorgun hava soğuk ve hem çok açız

Eşim vefat edeli aylar oldu

Bir iş kazasında birden ayrıldı aramızdan

Hatıralar bile şimdi soğukta tuz buz oldu

Çalışmak ne mümkün dışarı bile çıkmak yasaktı bana

Yarın yoktu benim hem de çocuklar için orada

Ben bir anneyim ben ölürüm tek çocuklarıma zarar gelmesin

Bir de bizim yüzümüzden eğlenceleriniz eksilmesin

Kar ve rüzgâr dondurdu yavaş yavaş bedenlerimizi

Hissetmez olduk bir süre sonra ayaklarımızı ellerimizi

Sizler yeni yıl kutlamaları içinde ışıklar içinde

Yeni bir yıla giriyordunuz sımsıcak evlerinizde

Çocuklarım ağlıyor yürümek mümkün değil artık

Biraz daha dayanın az kaldı desem de olmuyor

Dayanacak gücümüz kalmadı bir ağacın altında

Son anlarım benim dilimde sadece bir dua

Baktım elleri donuyor çocuklarımın

Çıkardım çoraplarımı son çare taktım avuçlarına

Sarıldık ağlıyoruz hem de çok korkuyoruz soğukta

Dünyada milyarlar varmış ama kimsenin haberi yok

Öldüm işte sonunda yollarda donarak

Afgan bir anneyim ben tarih beni böyle anacak

Sizler yeni yıl kutlamaları içinde ışıklar içinde

Yeni bir yıla giriyordunuz çocuklar evlerinizde

Dininiz inancınız her neyse ama

Hepinizin dilinde bir insanlık edebiyatı

Hele bir yola çıkmaya gör nefretten geçilmez

Hepiniz yaşıyorsunuz dünyayı işinize geldiği gibi

Kim sahip çıkacak Allahım

Hanif dinin senin dünyada garip kalmış gibi

03.01.2022

Eminou