Mektup / Beyruha

Yorgun dallara bağladım ümidimi

Tükenirken her yaprağında yavaş yavaş

Adadığım adaklara küstüm sen gelmeyince

Sonra yeniden başladı içimde

O amansız savaş

Vuruşurken can siper sensizliğime

Bağrımda saplı hançerdir yokluğun

“Sen olsaydın”diye başlayan her cümlede

Ruhuma sıkışan belirsizliğimdir

Haykırsam ya her pencereden gel diye

Ama kısılır sesim

Süzülürken yanaklarımdan yaş

Ben ki yastığa değil taşa koydum baş

Günleri saydım ve saatleri de

1358 gün 12 saat 28 dakika olmayışını saydım

Sustum

Yoksun diye içimden söyledim bütün şiirleri

Şarkıları ezberlemedim

Yanmasın yine ciğerim

Dağlanmasın diye diyemedim

Duymasın diye tıkadım kulaklarımı

Kınarlar diye de korktum belki

Ben sessizce sınanırken haberi hiç olmayanlar

Kınarlar diye içimden söyledim…

Sessizce söylüyorum

Ama değişmiyor işte

Bağırsam da bir

Bağırmasam da

Sensizlik viranında harabeye döndüm

Ama dik

Ama yıkılmayan

Ama kül olmayan

Yaşıyorum işte

Bekliyorum seni

Açarken bahar dalları

Sümbüllenirken filizler

Ve düşerken cemreler

Gelişine yoruyorum yağmuru, bulutu

Ey benim hasretin hüznüne yol almışlığım

Bekletme artık

Gel gittiğin bitmişliğimden

Çal ansızın kapıyı

Bozulanı sen tamir et

Kesilmesin artık acemice ellerim

Bahane edip ağlamayayım artık

Gel gittiğin çaresizliğimden

Ey benim sürgünlük otağına baş koymuş umudum

Geri gelmeyeceksen söyle!

Her neredeysen ben geleyim yurduna

Beyruha