Züleyha / Yakup Kenan

Ne manidar bilir misin
Ateşinde üşüyen yüreğim
Birde çakmak çakmak bakan gözlerin..
Şimdi seni düşlüyorum
Gecenin içinde
Bir çıkrık sesi, hüzün dolu
Yudum yudum Yusuf
Yudum yudum aşk
Yıldızlara kayar gözüm
Ay ışığında buluşur ellerimiz
Ve ellerimde manasını yitirir eldiven..
Zamanın külleri yağar
Gözyaşlarımız düşer betona
Uzanır duan her gece üşüyen yüreğime
Sonra usul usul dalarım hasret denizine
Arar bulur ruhum eşini
En derinlerde saklı inciler
Güneşin gerdanında asılı
Adım Züleyha bu gecede şaşkın bir aşık..
Uyku teselli bana
En kestirmeden bizi buluşturur ranza başında,
Kelimeler nasıl taşır özlemi şimdi
Suskunluğa sığar bütün acılar
Kanar durmadan parmak kesiği kalbimin,
Ben sana vuruldum Yusuf
Ve senin aşka olan insibağına
Sen öğretin istiğnayı
Nasıl yürünürmüş yaşarken, sıratta
Evin her yerinde bir anı saklı
Köşe bucak her yer sen
Ve sana kavuşmanın hazırlığı var yüreğimde..
Beklemek kaderimizse
Kavuşmak da var içinde
Ben kapı eşiğindeyim Yusuf
Sana paspas olayım yeter
Ama taç edersin bilirim, başına
Nasıl ermişse Züleyha muradına
Ümidim var
Ve dayadım sırtımı Yaradana
Varsın yarasalar bayram etsin
Çakallar ulusun
Hepsi susacak bir gün
Gel! Gönlümün tahtına otur
Sonrası çözülür düğümün
Adımla o koridorları
Yüzün bize dönük olsun
O an erir bütün buzullar bedenimde
Çağlayanlar akın eder
Garip ve şaşkın
Adını sen koy o anın
Ama visal deme Yusufum
Çünkü ben hiç ayrılmadım ki senden
Bırakmadım ki ellerini
İçimi ısıttı hep varlığın
Şimdi buna visal diyemem Yusuf…
Yakup Kenan 23.08.2020