Zaman / M. Esat

Öyle bir çağa geldi ki zaman

Yuva belli değil! Yurt belli değil!

Göz gözü görmüyor puslu bir duman

Kalleş belli değil,Mert belli değil

Üstüne atılır ziftli bir çamur

Yığınlar kaynıyor, lincine hazır

Milyonlar dilsiz, feryadına sağır

Düşman belli değil, dost belli değil

Durun kalabalıklar az öte durun

Önce dinleyip, sonra vurun

Siz ne yaptınız diye bir sorun

“Kuzu belli değil,kurt belli değil”

Pişmeye geldik zira belki hamdık

Yardım Allahtan yalnız ona inandık

Genci yaşlısı kadını hepimiz yandık

Taze belli değil, kart belli değil

Güneşe hasret kaldı duvarların ardı

Mevsimler döndü zindanlar karardı

Bu kış da yine ümitlerimiz vardı

Ocak belli değil, Mart belli değil

Ruhlar yaralı zihinler bulanık

Uyuyor güzel halkım yok bir uyanık

Garip bir ahir zaman illetine olduk tanık

Deva belli değil dert belli değil.

M.Esat