Meleğim / Süha Berk

İbrahim Ve Nurdan Gündüz’e ithafen


Kertek kertek bir çığ düşer yüreğime,

Lapa lapa hüzün yağar 

Sokaklarıma gökyüzünden,

Buzdan çehresinde tebessüm ne arar.!

Dokunduğu yerlerde 

Hasret, özlem bembeyaz 

Firariler donakalır penceremde,

İçimdeki ayrılık dalga dalga 

Sevinç, neşe kireç tutmuş içimde 

Tozak karın üstünde ayrılık besten

Mutluluk muydu şu ötede ezilen.?

Huzur beş bin mil ilerde..


Ayrılık..! 

Gurbet..!

Cam kırıklarına bandırılmış gibi;

Sussan acıtır, konuşsan keser.

Gönül dağındaki şiirler, buz gibi

Sitemler bile ayaza çeker şarkılarda

“Bestekârlara” inat,

Bir Uşşak makamında gezinirim bir SABA


Kurt vardır; yalnız gezer, 

Bağrına basar tüm acılarını 

Herşeyi unuturcasına kışı çıkarır, 

Ama yediği ayazı unutmaz!

Sitemi olmaz kara kışlara 

Bir çakalın yuvasında

Baharın hesabını hiç tutmaz.

Köpek sürüsünü izler sessizce..

Bir kemiğe karşı olan zaaflarını..

Kurtlar da vardır bir cevize sıkışır kalır.


Hüzün!..

Sessizce kayıp giden yıldızda 

Hüzün..! 

Bir gardiyan gibi dikilir bir damla gözyaşında

Hüzündür kar, 

Bir nevi huzurdur..

Umuttur huzur,

Unutulur mu özlemler?

Uykusuz gecelerime lapa lapa yağan Şehadet..

Gurbettir hüzün.!

Kurbettir ümit.!

Yakınlaşmaktır adı dua’nın,

El açmaktır dergahında bağrı yanık

İçimdeki özlemi dindirmek istercesine 

Yağan kara karışmaktır hürriyet..

Bağırmaktır bir dağ başında

Bir ormanda bir deniz ortasında ÖZGÜRLÜK..!


En kesif koyaklardan bir çığ düşer içime,

Sokaklarım, caddelerim tarumar

Buzdan çehresinde çaresizlik var.!

Dokunduğu yerlerde ki

Hasret, özlem bembeyaz

Renkli çocukluluğuma inat!

Renksiz, donuk umutlarım 

Unut demek ne kolay..


Bir delinin defterinde kardır mutluluk

Bir körün ülkesinde huzurdur gökkuşağı

Ömür’den, gönül’den, günden 

Gitmenin adıdır ÖZLEM.!

Belki de sevmenin adıdır HİCRET.!

Mutluluktur ÇİLE, SEVDİĞİM 

SABRET… dediğim 

Kır çiçeğim Meleğim…