Var-Yok / İbrahim Sayar

Uç, kanat yok,
Sek, ayak yok…
Yokluklar kanatlanmış
Var’a kanaat yok.

Yok dediğin Var’da
Varlık yokta art arda.
Yiğitler meydanlarda
Bineceği kır at yok.

İyilik yap, yerim dar…
Kötü olma, yenim dar…
Peki namaz, işim var…
Hayra iltifat yok.

Kör müsün be avanak
Dön de ardına bak
Baban evde yatalak
Çocuğuna şefkat yok.

Eşya değil atılmaz
Hayvan değil satılmaz
Odun yumuşatılmaz
İyiliğe murat yok.

Hayat yalnız eğlence
Ölüm müşkül bilmece
Çözer durur her gece
Cevabında vaat yok.

Hakk’a eğilmez başlar
Eğilenden akmaz yaşlar
Hacılar şeytan taşlar
Dilde salavat yok.

Cahillerde kehanet
İlim cehle emanet
Alimde hep ihanet
Ensesine tokat yok.

Al-i devlet oynar kumda
Zengin efrat oturumda
Fakir eşeği uçurumda
Dizlerinde takat yok.

İyilik uykuya daldı
Kötülük varlığı çaldı
İnsanlık bakakaldı
Dosta itimat yok.

Kutlu aşklar kaldı dünde
mecnun ağyarla düğünde
Bir Şirin var sürgünde
Dağlar delen Ferhat yok.

Varlık, yokun varında
Yokluk, Var’ın diyarında
Yok, bugünde; Var, yarında
Ağyarında hayat yok.

Varda kulluk tatilde
Yokta dualar dilde
Arşa giden menzilde
Yolda kaldı kanat yok.

Yokluğun ilacı Allah’ım
Varlığın ser tacı Allah’ım
Bizlere Sen acı Allah’ım
Başka müracaat yok…

İbrahim Sayar