Bir gömlek giydim adı hiçlik .
Dikişsiz kumaştan , şekilsiz makastan.
Ben kimse değilim şimdi.
Sadece bir hiç.
Ne adım var,
Tanıyasınız.
Ne etiketim var ,
Hürmet edesiniz.
Ne koltuğum var,
Makamımı göresiniz.
Ne süslü elbiselerim var, şaşalı.
Ne de ayakkabılarım.
Yalın ayak ve çıplağım.
Rüzgarlar sarar bedenimi
Onlar biliyor sadece beni.
Sessiz sedasız, selamlar nazikçe.
Var kainatın da geziniyorum ,
Yok diye.
Sesim çıkmaz sokaklara gölge.
Gözyaşlarım ,
Bilmem hangi fırtınalara gebe.
Hiçim işte,
Her hiçlik içinde.
Beni var edemezsiniz bende
Ne bir yalancı tebessümle.
Ne de sofistike kelimelerle.
Bir ses duyulur yürekten,
Beklenen ,munis bir Selam
Hiçliğim evrilir .
Hece hece
Dost kalbinde derin bir içe.
Bir Cevap Yazın