Bu Şehir / Ahmet Terzioğlu



Her gece mülteci ve bir başıma,
Kaçarım bu şehrin gölgelerine.
Yağmurlar karışır da gözyaşıma,
Düşer sevdâlarım şehrin diline.

Tanır beni şehrin kör akşamları,
İsmimi fısıldar izbe köşeler.
Şarkıma dem tutar kumru kuşları,
Çıkmaz sokaklara hapsolur düşler.

Bir gurbet türküsü gelir dilime,
Anlamaz bu şehir dilimden benim.
Yıldız misâl kayar her bir kelime,
İz düşer geceye hâlimden benim.

Uzaktan olsa da âşina bir ses,
Çınlamaz nedense kulaklarımda.
Bir yarım hikaye bir kırık heves,
Bir şafak sancısı şakaklarımda.

Işıksız evimin penceresinde,
Titreşir gurûbun kanlı renkleri,
Yüreğim hasretin cenderesinde,
Haz vermez bu şehrin güzellikleri.

Ufukta hayâli görünür bir an,
Vuslatın gölgesi düşünce şehre.
Rûhumun ufkuna yürürüm o an,
Kavuşmak ümîdi kalır mahşere.

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s

WordPress.com'da bir web sitesi veya blog oluşturun

Yukarı ↑

%d blogcu bunu beğendi: