Sana Bu Satırları / Beyruha

Yüreğine kırağı vurmuş şehirden yazıyorum sana bu satırları

Bu satırları korkunun kederle nikahlandığı yerden yazıyorum

Sonu gelmez sarsıntıların

Yangını eksik olmayan toprakların

Yaprakları dökülmüş mevsimlerin

Ve yıkılışların kentinden

Sana bu satırları yitirdiğim neş’eden yazıyorum

Gitme diye arkandan bağırdığım o köşeden

Özgürlüğe el salladığın

Son kez gülümsediğin acılara yazıyorum bu satırları

Duyuyor musun?

İncelir git gide umuda yolculuğum

Bağrımda kavrulur aldanışlarım

Sen de konuşma

Sen de sus

Sen de sessiz ol çaresizliğime

Yerle bir olmuşken vakarım

Artçılarda savrulmuşken gururum

Sararıp solmuşken baharım

Yazıyorum işte satır satır

Tam da ebcedini yakmışken vuslatın

Sana bu satırları kuyuların en dibinden ayın halesine

Yakamozlardan güneşin ışıltısına

Memleketin hüzün yağmurlarına sığınırken tam da

Mülteci özlemlerin savurduğu rüzgarlarla

Hep kayarken donmuş hislerimde

Sonra yine tutunurken sensizliğin ellerine

Sana bu satırları titrerken gönül telim gözyaşı seylaplarında

Yüklenip bir siyah mürekkebe

Ve kalbin kadar temiz bir deftere yazıyorum

Mahlasını bırakıyorum işte buraya

Ben senin gurbetin oldum

Sen benim hasretim

Yazıyorum

Duyuyor musun?