Geldik konduk cihâna,
Hapsolduk cism-ü câna.
Kalbin dilin Hû desin,
O’nda saklı her mânâ.
Her müşkilin ilâcı,
Gâiplerin minhâcı.
O’na secde eyleyen,
İdrak eder mîrâcı.
O, kalplerin mihmânı,
Huzûru, itmi’nânı.
Dâra düştüm diyenin,
O’dur emn-ü emânı.
Hakiki yârân O’dur,
Yarayı saran O’dur.
Gecenin zifirinde,
Zulmeti yaran O’dur.
O’na tevekkül eyle,
Tut ateşi kül eyle.
Dünya bahçe, sen bağbân,
Dikenleri gül eyle.
Hasret, gurbet banadır,
Yollar O’ndan yanadır.
Âlem fenâ, biz fânî,
Dönüşümüz O’nadır.
~a terzioğlu
Bir Cevap Yazın