Bekletme / Tahsîn-i Kelâm

Bir necât bir nusret lutfet Yâ Rabbî!
Evlâda hasret anayı bekletme!

Çatısı altında gam dolu kâlbi,
Direğe hasret hâneyi bekletme!

Bîçâre mâsumlar tükendi yandı,
Artık ver n’olur çâreyi bekletme!

Tek Senden şifâsı, durmaz kanayan,
Devâya muhtâc yâreyi bekletme!

Cân suyu çekildi binlerce gönlün,
Deryâ-dâr Senden katreyi bekletme!

Çürüdü toprağa esir tohumlar,
Gönder bahârı dâneyi bekletme!

Gün aysın diyerek bükmüş boynunu,
Açılsın gülü lâleyi bekletme!

El açmış huzurda bir çâre diyen,
Bülbülü, yanık nağmeyi bekletme!

Izdırâb çileyle örmüş ömrünü,
Yaşlı gözlerle Hâce’yi bekletme!

Zâlimler elinde harâbe olmuş,
Kurtar artık “son kale”yi bekletme!

Ey Yüce Halâskâr şu meş’um devre,
Çal artık Nurdan mâyeyi bekletme!..