NA’T / tahsîn-i kelâm

Adın âlemde ebed, hep yâd olsun Efendim!
Dilinde cümle mahluk, feryâd olsun Efendim!

Serâser olsun devrân, âşikân dîvâneler,
Yâdın aşkın vardığı, serhâd olsun Efendim!

Ne dem anılsan susar, kelâm-ı dürdâne’ler,
Nâmın dillerde sonsuz, tâdâd olsun Efendim!

Nazar kıl perişânız, n’ola bu gam-zede’ler,
Bir el ver bendegânın, es’âd olsun Efendim!

Da’vet’in meşhûr olsun, ehl-i arz âmâdeler,
Hâlende pervâne hem, saffât olsun Efendim!

Gülüver Ey Gül Sultân, yüze câna hande ver,
Şu kande dîllerimiz, âbâd olsun Efendim!

Sal avazın âleme, dirilsin harâbeler,
Dosta bâd-ı üns, zulme âfat olsun Efendim!

Al sâyene hiç salma, zây olmasın bendeler,
Kapıkulluğun bize, âzâd olsun Efendim!

Kıvılcım at aşkından, tutuşsun dîlhâneler,
Yolunda mecnûn, kerem, ferhâd olsun Efendim!

Sen “Rabbim!” dersen olur, tüm ân’lar icâbeler,
Dahîlek bunca mahzûn, dîlşâd olsun Efendim!

Eyy Ümmî! yekûn ilim, sözünü işhâd eder!
Kıyâmet-miâd sözün, irşâd olsun Efendim!…

tahsîn-i kelâm