Seher bakışlarının cemresinden süzülen
Azığı bitmiş yolcu dize derman ver diyor
Dermanın şivesinde dertler diye yazılan
Çektiği nice sancı hep Rahmetin var diyor
Tane tane çekilen dervişin tespihinde
Sabır şükrünü geçmiş ikisi de yar diyor
Kışı yaza dost etmiş gönlünün ikliminde
Güneşler düşen kara hep Rahmetin var diyor.
Kayalar aşka gelmiş bir filize topraktır
Düz yerler pürüzsüzdür bilmeyene gör diyor
Bir çınarı anlatan gazel olmuş yapraktır
Başımdaki dertlerim hep Rahmetin var diyor.
Beyabanı yorucu meşakkatli dünyanın
Bastığımız toprağı menzilsiz iş zor diyor
Sabahına uyanan gördüğü bir rüyanın
Cezbesinde dirilip hep Rahmetin var diyor.
Okyanusun derdinde sade vakur bir damla
Ummanına koşarken ufuklara dar diyor
Yola çıkan elbette kavuşacak zamanla
Firaktaki vuslatlar hep Rahmetin var diyor.
Zifiri gecelerin hapsettiği mahkûmun
Müebbet muhabbeti görmeyene kör diyor
Şekvası mı olurmuş okyanustaki kumun
Dalga dalga köpüren hep Rahmetin var diyor.
Bir Cevap Yazın