Gel / Ahmet Terzioğlu

Gel ey gözlenen güzel,

Nûrunla görül de gel.

Şu fâni nefse bedel,

Rûhlarda diril de gel.


Tükenmeden vâdemiz,

Gel yanmasın sînemiz.

Sırılsıklam dîdemiz,

Yaşımızı sil de gel.


Dünya dar geldi câna,

Dertler sığmaz cihâna.

Hâlimiz âyan sana,

Hâlimizi bil de gel.


Arşa vardı âhımız,

Karardı âfâkımız.

Gel ey mihr-i mâhımız,

Karanlığı del de gel.


Çile bize yâr oldu,

Sabır elde hâr oldu.

Diller sitemkâr oldu,

Acıları böl de gel.


Yâdın gurbet eldedir,

Adın dâim dildedir.

Kokun gonca güldedir,

Bahtımıza gül de gel.


Fırtınada selde gel,

Kor ateşte, külde gel.

Gel ey sâhib-i kevser,

Bâd-ı sabâ ol da gel.