Bugün bir arkadaşımı aradım Sebastian. Siz ne diyorsunuz? Gross Bruder (bruda) mı? Sanırım öyle olacak. Çünkü benden hem yaşça büyük hem de ilmen çok ilerde. Çoktandır görüşmüyorduk. Hani bilirsin insan yakınlık duyduğu, sevdiği kişileri özler, onların sesini duymak ister. Selamdan sonra halini hatırını sorunca arkadaş, “Bugünlerde biraz rahatsızım.” dedi. Ben “Ne oldu geçmiş olsun.” dedim. “Bürokrasi” dedi ve önce yaşadıklarını anlattı:
Bize tedavi için üç aylık bir belge veriyorlar ama belge bizde değil Hausartz’da yani ev doktorunda oluyor. Geçen hafta kendimi iyi hissetmeyince dil bilen bir arkadaşla ev doktoruna gittik. Meğer bizim doktor yıllık izne ayrılmış. Tabi hastalarını da başka bir doktora yönlendirmiş. Vakit kaybetmeden adrese gittik. Girişte sekretere kısaca durumu anlattık. Sekreter benim muayene olamayacağımı söyledi. Arkadaşım sebebini sorunca “tedavi izin belgeniz yok” dedi. “Belge doktorda” dedik. “Olmaz” dedi. Belgenin bir nüshası ilçe merkezinde olurmuş. Bize çözüm önermiş oldu ve “Söyleyin oradan faks çeksinler” dedi.
Dışarı çıktık. Arkadaş ilçe merkezini aradı. Telefona çıkan kişi faks çekemeyeceğini ancak belgeyi posta ile gönderebileceğini söyledi. Biz tekrar sekreterin yanına gittik, durumu anlattık. Sekreter “Posta ile ancak bir haftada gelir bu sürede tedavi olamazsınız” dedi. Ben hastalığın da tesiri ile iyice yorulmuştum. Ayrıca sinirlerim de kendini iyiden iyiye hissettirmeye başlamıştı. Arkadaşım sekretere bir şeyler daha söyledi ama bir adım ileri gidemedik.
Yeniden dışarı çıktık. Arkadaş “İlçeye gidelim, belgeyi elden alalım” dedi. Yola çıktık. Bir kilometre kadar gitmiştik ki ben “Gidince belgeyi verirler mi ki? O kadar yolu boşa gitmeyelim. Bir saat git bir saat gel iki saat boşa geçer” dedim. Arkadaş arabayı kenara çekti ve ilçeyi yeniden aradı. Telefondaki kişi, “Boşuna gelmeyin belgeyi elden alamazsınız” dedi. Ancak bir iyilik yaptı ve sekreteri arayacağını söyledi.
Geri döndük. Sekretere gittik İlçeden aramışlardı gerçekten. Ama sekreter yine tedavinin olmayacağında ısrarlı idi. Neden sonra “Doktora görünürsünüz ama ilaç onayı olmaz” dedi. Arkadaşım “tamam, tek öyle olsun” dedi ve kabul ettik.
Sıram gelince doktorun odasına aldılar bizi. Kısa bir tedavinin ardından çıktık. Reçetenin onaylanmış olduğunu dışarda fark ettik. Bu iyi idi ama sevinmek mümkün olmadı tabi. Bürokrasinin eksikliğini hasta hasta çekmek hiç de cazip bir şey değildi. Sebastian nedir bu bürokrasi gerçekten? Devletin kendini koruma refleksi mi yoksa bir sistemin kendi varlığını sürdürme çabası mı? İnsan öncelikli olan şeylerde, çözüme göre işlemler olmalı değil mi? Sistem bana tedavi belgesi veriyor ama farklı bir durumda ben belgeyi kullanmaktan mahrum oluyorum. Bürokrasi sadece kayıt tutmak gerisi insanların problemlerini çözmek değil midir Sebastian?
Bu arada kaynadı Sebastian, arkadaşa bizim gibi dört yıl sonra oturum kararı gelmiş. Dört aydan beri işlemler tamam olmamış. İnsan ömrü ne ki Sebastian? Ömürden ömür gidiyor bu arada. Bürokrasi insan ömrünü yer mi Sebastian?
06.08.2021 Emin Osman Uygur
Cizlavet Kültür ve Sanat Platformu 
Bir Cevap Yazın