Ateşten açılırmış bugünlerde her fasıl
Nur olsun diye mi bilmem ki geceler
Yakılırmış yürekler onu görseniz asıl
Kandil gibi ışıtsın aya astıklarım var
Abtah’ın rüzgarından her yan kum oldu
Dalgalar çarpa çarpa yüreğim yordu
Yaşadığım rüyayı dostlar nelere yordu
Haberi yok dağlara nice küstüklerim var
Anılar da gider bir bir mevsim gelince
Mekanlar değişir kader iklimi serince
Ben de bir zamanlar deyip söze girince
Sararmış yapraklar gibi uçtuklarım var
Günlerimiz karardı bebeklerin suçundan
Ateşlerde hayatlar yüreklerin ucundan
Bir ışık çakmadı ya ümitlerin burcundan
Harflerden duaları güne saçtıklarım var
Demir parmaklıkta güneş rüyalarımda
Şelale sesi nedir bilmem dualarımda
Güller tozpembe resimdir güya’larımda
Hayalden hayale naçar düştüklerim var
Bir bela kervanıdır bu bizden de geçer
Sözler kızgın çöllerde hep ateşe düşer
Oklar da hedefin bazen yakından seçer
Nice anlar düşüp düşüp öldüklerim var
eminosmanuygur
Cizlavet Kültür ve Sanat Platformu 
Bir Cevap Yazın