~B’öyle Oldu~/ Ahmet Terzioğlu

Cerbeze’nin sesiyle,
Parçalandı heceler.
Hatîb’i mahkûm etti,
Kifâyetsiz tümceler.

Bulandı berrak sular,
Sularda yitti canlar.
Kan rengi yakamozlar,
Dibe vurdu cüceler.

Diller evrildi dişe
Kazanda lâşe pişe.
Sinni ermiş yetmişe,
Nifak ehli niceler.

Belki de bir umuttu,
Hepsi dilini yuttu.
Sinsice bir yol tuttu,
Taylasanlı hâceler.

Ay buluta saklandı,
Yıldızlar yasaklandı.
Şafaklar hep yalandı,
Süre gitti geceler.

Hak göze âyân idi,
Hâl sırlı beyân idi.
İki büklüm inledi,
İncelerden inceler.

Vakit geldi dem oldu,
Tâlihleri kem oldu.
Karıncaya yem oldu,
Krallar ve yüceler.

~a terzioğlu~