Tükenirsin /Said Mirza Sugözü

Dünya kör bir kuyu
Düşenin dostu yok
Suyu acı
Ekmeği
İnsan olanı yorar
Ne yana dönersen dön
Omuz veren dal bulunmaz
Yürümeye mecal ister
Eller ayaklar bağlı
İnsan süretine bürünen
Ateşten gömlek
Değdiği yeri yakar
Ferahlamak için su
Bir damlası boğar
Güneşe yüzünü döner
Kavurur
Kızıl kıyamet kopar
Bir yudum nefese
Çile ızdırap acı yeter
İnsan olan kendine sorar
Dünyaya neden geldin?
Elinde değil ki!
Geri dönmek
Ahıyla inler
Tükenirsin
Dertler üstüne çullanır
Hayatı bırakmak ister
O bırakmaz
Ölüm ensesinde
Gelip bir anda alsın
Bitsin bu ömür
Beklemek ne kadar sürer
Bilinmez
Sırdır….Sır…
Tükenirsin
Başını al git
Issız bucaksız yerlere
Kelebeklerin arkası sıra
Kırlara koşar
Doğaya içini döker
Kokusu yüreğine dokunur
Çirkinliklerden uzak
Haykırır içindeki acıları
Dağ taş ova dinler
Bak yeşerir yeniden
Umutlarım diye seslenir